Jak rosnąć i dbać o Iris Douglas

Iris Douglasiana

Te ekstrawaganckie brodaty tęczówki mogą zwrócić na większość uwagi, ale nie tak niechlużne Iris Douglas jest gotowy na więcej czasu w centrum uwagi.

Pochodzący z Ameryki Północnej, ten spektakularny gatunek rośnie w nadmorskiej Kalifornii i Oregonie.

Ale to jest wspaniałe ozdobne dla osób w Ameryce Północnej, którzy potrzebują czegoś efektownego na zacienione miejsce lub roślinę, która może poradzić sobie z tym wieloletnim wyzwaniem ogrodowym: ciężką glinianą glebę.

Łączymy się z dostawcami, aby pomóc Ci znaleźć odpowiednie produkty. Jeśli kupujesz z jednego z naszych linków, Możemy zdobyć prowizję.

Będzie to brzmi głupio, ale pamiętam, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem dużą dziką plamę irysów Douglas.

Wyróżniałem się do północnej Kaliforni.

Po prostu nie obliczył w moim mózgu, że dziki kwiat może być tak duży i piękny.

Wierzcie, kochanie.

Jest wiele niesamowitych rzeczy do zrozumienia o tych roślinach, więc jeśli jesteś gotowy dowiedzieć się więcej, oto, o czym będziemy rozmawiać:

Czego się nauczysz

• Co to jest Iris Douglas?
• Kultywacja i historia
• Propagacja
• Jak dorosnąć
• Rosnące wskazówki
• Konserwacja
• Odmiany do wyboru
• Zarządzanie szkodnikami i chorobami
• Najlepsze zastosowania
• Szybkie odniesienie do uprawy

Rośliny te mają fascynującą, długą historię, nie tylko jako ozdobne, ale także cenne jedzenie i narzędzie. Zaskoczony? Jest więcej, skąd się pochodzi. Spójrzmy:

Co to jest Iris Douglas?

Douglas Irises (Iris Douglasiana), znany również jako tęczówki zachodnie lub górskie, pochodzą z wybrzeża Pacyfiku w Ameryce Północnej.

Czasami zobaczysz je zwane irysami Pacyfiku lub Pacyfiku, ale jest to bardziej ogólny termin dla rodzimych tęczówek, które rosną w nadmorskiej Kalifornii, Oregonie i Waszyngtonie.

Te tęczówki „Pacyfiku” obejmują te w Californicea seria, która jest częścią podrodzaju Limniris, grupa złożona z „bez brody” tęczówek.

Te gatunki „Pacyfiku” są rurką miski (I. Macrosfon), Fernald's (I. Fernaldii), złotyI. Innominata), Hartweg's lub Sierra (I. Hartwegii), Munz's (I. Munzii), Purdy's (I. Purdyii), Shasta lub Dyke (I. Tenuissima), Siskiyou (I. BRACTEATA), Thompsona (I. Thompsonii), twardy liściI. Tenax) i tęczówki żółtej liści (I. chrysophylla).

Większość z nich jest znacznie mniej powszechna w szkółkach, ale może je od czasu do czasu znaleźć, szczególnie w twardym liściach i złotych gatunkach.

Te konkretne gatunki można uprawiać podobnie jak I. Douglasiana, Więc nie martw się, jeśli przypadkowo skończysz z jednym.

Ponadto dzikie irysy z łatwością hybrydyzują ze sobą, więc jeśli uprawiasz taki, który kopasz sam lub czyjąś własność (za zgodą), może być nieco wyjątkowy od standardowego gatunku. To część zabawy!

Irysy Douglas rosną w wąskim 700-kilometrowym zespole wzdłuż wybrzeża, zaczynając w środkowym Oregonie i kierując się na południe przez południową Kalifornię.

Są odporne w strefach USDA 6 do 10. Jeśli zdarzy ci się znaleźć dziką tęczówkę Douglas poza wąskim pasmem, w którym się rozwija, prawdopodobnie jest to naturalna hybryda.

Jeżerowe tęczówki to kwitnące wiecznie zielone, które na ogół przylegają do niższych wysokości. Rośliny te zostały nazwane od Davida Douglasa, szkockiego botanika.

Przez kilka lat badał północno -zachodnich Pacyfiku, począwszy od 1824 roku. Podczas swoich podróży „odkrył” tę roślinę, między innymi nazwane dla niego, takie jak FIR DOUGLAS.

Używam terminu „odkryty” luźno, ponieważ rodzime populacje mieszkające w regionie używały rośliny do żywności, narzędzi i medycyny na długo przed MR. Douglas przyszedł.

W kształcie miecza zielonkawo-żółte do ciemnozielonych liści, które rosną w parach, są atrakcyjnym, zbijającym akcentem w ogrodzie, nawet gdy kwiaty nie są obecne.

Kiedy kwiaty pojawiają się wiosną, wahają się od głębokiego czerwonawego lub niebieskawo fioletowego do bladego fioletu. Rzadko mogą być całkowicie żółte lub białe.

Płatki mają żółte, białe lub pomarańczowe podstawy w dolnym środku najniższego płatka. Te kolorowe obszary u podstawy płatków to plastry sygnałowe, aby poprowadzić zapylacze do kwiatu.

Płatki mają również kontrastujące żyło, co oznacza, że ​​żyły mają inny kolor niż otaczająca tkanka.

Każda gałąź kwiatowa może mieć kilka kwiatów i są ogólnie krótsze niż liście, z kwiatami wystającymi nad liściem kadrowym. Kwiaty mają tendencję do skupienia się w grupach dwóch lub trzech.

Kolibry i owady uwielbiają je karmić, gdy kwiaty kwitną, zazwyczaj wiosną, chociaż niektóre odmiany kwitną już w styczniu, a inne już w lipcu.

Niektóre odmiany kwitną po raz drugi jesienią, w tym „Wishing”, Point Santa Cruz, „Canyon Snow” i „Baby Boint.'

„Przeczucie wiosennych” kwiaty od września do kwietnia w większości regionów, choć jest to nieco bardziej podatne na choroby. Mimo to, jeśli chcesz naprawdę świetny kolor w zimnych miesiącach… może warto ryzykować!

Nasiona, które powstają po kwiatach, przyciągają ptaki. Rośliny zajmują około dwóch lat, aby dojrzewać i wyprodukować te nasiona.

Kultywacja i historia

Jak wspomniałem powyżej, piękna Douglas Iris i jej koledzy rodzime przyjaciele Iris, którzy rosną w regionie - I. Tenax, I. Munzii, I I. Innominata, byli między innymi i byli cenni dla rdzennych mieszkańców w regionie.

Liście można przetworzyć w celu usunięcia drobnych, jedwabnych (ale niezwykle twardych) włókien, których ludzie używali do tworzenia sieci rybackich i liny.

Północny Miwok użył liści do produkcji koszy, podczas gdy Pomo użył liści do pokrycia posiłku Acorn, gdy gotował się, aby uwolnić garbniki.

Osoby z zewnątrz często obawiają się lub nie rozumieją roślin, których nie znają. Spójrz tylko na biedną nocade (Solanum nigrum;.

Podobnie jak w przypadku wielu roślin używanych przez rdzennych mieszkańców, to samo dotyczy I. Douglasiana. Korzenie i nasiona są jadalne, jeśli są prawidłowo przetworzone, ale roślina jest często opisywana jako wysoce toksyczna.

Na przykład monache i południowe jokuty zebrały małe nasiona i ugruntowały je w mąkę.

Korzenie, które mają wyższe stężenie toksycznego związku irydyny niż reszta rośliny, również mają swoje zastosowania.

Na przykład, przybrzeżne plemiona Miwok użyły suszonych korzeni do tworzenia herbaty do leczenia kamieni nerkowych i indukowania wymiotów, podczas gdy Modoc użył okładu wykonanego z gotowanego korzenia, aby leczyć obolałe oczy. Yana żuła korzenie, aby złagodzić objawy kaszlu.

Surowy kłącze został również wykorzystany do tworzenia pasty w leczeniu wszelkiego rodzaju problemów ze skórą, ranami i ranami.

Zanim pójdziesz na korzenie własnych roślin, Duża stara nuta ostrożności: W dużych dawkach świeży kłącze jest toksyczne.

Zawsze, zawsze, zawsze gotuj korzenie, jeśli zamierzasz ich używać wewnętrznie, a nawet wtedy należy użyć tylko niewielkiej ilości. Pamiętaj, że herbata jest używana jako środek wymiany.

Jeśli masz jakieś wątpliwości co do pozytywnej identyfikacji gatunku i sposobu korzystania z niego, porozmawiaj z ekspertem.

Zawsze lepiej jest być bezpiecznym niż żałować, a niektóre gatunki tęczówki zawierają więcej toksycznych związków niż inne.

Powinieneś także trzymać korzeń z dala od kotów i psów i dodać do tego liści, jeśli chodzi o zwierzęta gospodarskie.

Ta roślina była pierwotnie uprawiana przy użyciu nasion, które zostały zabrane do Anglii pod koniec XIX wieku.

Na początku XX wieku hodowcy na zachodnim wybrzeżu USA rozpoczęli hybrydyzację roślin. Istnieją nawet hybrydy z gatunkami syberyjskimi (I. Sibirica) znane jako Cal-Sibes.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci górskie tęczówki były jeszcze bardziej intensywnie uprawiane, aby stworzyć wspaniałe odmiany i hybrydy. Porozmawiamy o nadchodzących.

W międzyczasie porozmawiajmy o tym, jak propagować tych chwalebnych tubylców.

Propagacja

Irise Douglas nie lubią być przenoszone lub przesadzone, więc znajdź dla nich miejsce i trzymaj się tego.

Z nasion

Możesz znaleźć nasiona na sprzedaż w każdym miejscu lub możesz je zebrać z rośliny po zniknięciu kwiatów. Nasiona powinny być twarde i suche przed ich zebraniem.

Trzymaj nasiona w suchym, chłodnym miejscu, aż będziesz gotowy do rozpoczęcia procesu kiełkowania i rozpocznij proces około trzech miesięcy przed ostatnią datą mrozu w twoim regionie.

Umieść nasiona w wilgotnym piasku zmieszanym z równymi częściami mchu sphagnum w torbie lub pojemniku na zamienną. Umieść nasiona w lodówce na dwa miesiące.

Gdy nasiona zaczną kiełkować, wyjmij je z lodówki i umieść w poszczególnych czterocalowych doniczkach wypełnionych mieszanką doniczkową. Ponieważ nie lubią przeszczepu, użyj biodegradowalnych doniczek. W ten sposób sadzonki jest mniej zakłócenia korzeni.

Zawsze śpiewam pochwały krowi garnki. Naprawdę kocham ich i ciągle ich używam.

Są wykonane z super odnotowanego zasobu (kupa krów!) i oni dość szybko rozpadają się na glebę, co jest miłe.

Jeśli kiedykolwiek używałeś garnka i odkryłeś, że po sadze.

Garnek, który nie rozkłada wystarczająco szybko, ogranicza korzenie rośliny i powoduje nieregularny wzrost.

Kowniski biodegradowalne doniczki

W każdym miejscu można znaleźć doniczki krów, w tym w Arbico Organics, gdzie niosą paczki 12, 180 lub 450. Kupuję największe opcje co kilka lat, tak przydatne są te doniczki.

Zwilż medium i posadź nasiona o głębokości około jednej trzeciej cala.

Umieść garnki gdzieś z odrobiną wczesnego porannego światła słonecznego i jasnym, pośredniego światła przez resztę dnia lub pod światłami uprawnymi przez cztery do sześciu godzin dziennie.

W ciągu około miesiąca rośliny powinny mieć kilka cali wysokości. Po upływie ostatniej przewidywanej daty mrozu w twoim regionie możesz sadzić swoje tęczówki w ogrodzie.

Utwardzone sadzonki, umieszczając je w miejscu, w którym zamierzasz przeszczepić przez około godzinę, a następnie zabierz je z powrotem do środka.

Następnego dnia zrób to samo, ale zostaw je na dwie godziny. Dodaj godzinę każdego dnia, aż rośliny będą mogły pozostać na zewnątrz przez osiem godzin.

Z kłącza

Pacific Irises to jeden z niewielu kłącza, które można zasadzić wczesną wiosną i nadal będą tworzyć duży pokaz w pierwszym roku. Każda roślina może rozprzestrzeniać się do czterech stóp, więc odpowiednio zaplanuj.

Posadź kłącze w ziemi, aby góra znajduje się około pół cala od powierzchni gleby.

Jeśli masz wyjątkowo ciężką glinianą glebę, możesz pracować w jakimś dobrze rozebranym kompost, aby trochę poluzować, ale nie jest to konieczne. Jedyną korzyścią będzie to, że roślina będzie rosła szybciej.

Dobrze podlewaj i miej oko na glebę przez pierwsze kilka miesięcy. Musi pozostać wilgotny, gdy roślina wyłania się i zaczyna rosnąć.

Gdy ma około sześciu cali wysokości, może wytrzymać małą suszę, ale nie wcześniej.

Przeszczep

Wiele żłobków w USA nosi I. Douglasiana sadzonki, z kilkoma odmianami dostosowanymi do obszarów w całym kraju, a nie tylko ich rodzimym zasięgu.

Zawsze pomaga sprawdzić lokalne szkółki, a nie łańcuchy narodowe, ponieważ zwykle niosą one konkretne odmiany, które będą się rozwijać w twoim regionie.

Po zakupie sadzonek, najtrudniejszą częścią pracy jest umieszczenie ich w ziemi bez zakłócenia korzeni.

Aby to zrobić, przygotuj glebę przed sadzeniem. Wykop dziurę i pracuj z wyprzedzeniem.

Otwór powinien mieć co najmniej rozmiar pojemnika, ale dwa razy większa jest szerokość i głębokość. Jeśli masz piaszczystą lub ciężką glinianą glebę, pomaga pracować w jakimś dobrze rozebranym kompostce.

Następnie delikatnie pracuj z sadzonki z garnka, naciskając boki i drażniąc ją. Sadzić w otworze, którą wykonałeś i dobrze podlewaj.

Z podziałów

Podziały powinny odbywać się jesienią lub zimą w regionach umiarkowanych, po tym, jak roślina będzie miała pełny sezon wegetacyjny i wypełnić swoje korzenie rezerwatami żywności.

Dopóki gleba jest wykonalna, zagłębiaj się w roślinę, aby podnieść sekcję o szerokości i głębokiej stopie. Powinieneś zobaczyć kilka kłącza w sekcji, którą wykopałeś.

Teraz czas się zabrudzić i użyć rąk.

Chwyć kłącze i delikatnie odciągnij go od reszty rośliny. Pomyśl o tym, jak rozdzielanie Wisla. Każdy kłącz powinien delikatnie oderwać.

Możesz to zrobić, aby rozbić tyle pełnowymiarowych kłącza, ile chcesz.

Posadź je zgodnie z opisem powyżej w sekcji na temat kłącza.

Dowiedz się więcej o podzieleniu i przeszczepieniu tęczówek w naszym przewodniku.

Jak dorosnąć

Irysy mogą tolerować wszystko, od pełnego odcienia do pełnego słońca, choć lepiej jest w częściowym cieniu lub częściowym słońcu. Na chłodniejszych obszarach te tęczówki są bardziej odporne na słońce i suszę niż w gorących regionach.

Jeśli mieszkasz gdzieś gorąco i sucha, posadź je w pełnym cieniu.

Z drugiej strony, jeśli lubisz nieco łagodny klimat przez cały rok, podobnie jak w obszarach, w których roślina rośnie naturalnie, zrobi to częściowe słońce lub częściowy odcień.

Osoby w chłodniejszych obszarach, takie jak San Francisco, mogą potrzebować umieścić swoje rośliny w pełnym słońcu.

Ta roślina nie radzi sobie dobrze w glebach piaszczystych lub skalistych. Bogata, lekko gliniana gleba jest najlepsza.

Zgadza się, wszystko, co możecie świętować gliniane gleby! Jest tam roślina, która nie tylko toleruje kwitnie w ciężkich rzeczach.

Jeśli masz miejsce, w którym spływ z rynny spływa, umieść je tam.

Powinieneś podlewać te rośliny przez cały rok, jeśli Matka Natura nie wykonuje dla Ciebie pracy. Są jedynymi wiecznie zielonymi gatunkami tęczówki na Zachodzie i rosną od jesieni do rozpoczęcia letniego upału, w którym to momencie stają się uśpione.

Rośliny te muszą być wilgotne zimą. Jeśli masz zwykłą osłonę śnieżną, to wystarczy. W przeciwnym razie dodaj wodę, jeśli nie otrzymasz wystarczającej ilości deszczu, aby gleba nieustannie wilgotność.

Latem gleba może wyschnąć między podlewaniem, choć tolerują wszystko, od wilgotnej po suchą glebę.

Jeśli woda jest nieobliczalna, albo wyjątkowo mokra lub wyjątkowo sucha, niektóre odmiany lub hybrydy szczególnie nie kwitną, lub kwiaty zgnią.

„Palce wskazujący”, który jest niezwykle piękną białą hybrydą z głębokimi fioletowymi granicami i żyłami, jest jednym z takich przykładów.

Na obszarach o ulewnym deszczu możesz skorzystać z ekranu deszczowego nad roślinami, które zamierzasz rozmnażać. To nie tyle, że chcesz chronić kwiaty, co robisz, ale pozwolić pszczołom na bezpieczne miejsce do zapylania bez uderzenia deszczu.

Podobnie, jeśli masz burzę gradową w prognozie wiosną, gdy tworzą się kwiaty, rozbij te ekrany deszczu.

Większość tęczówek Pacyfiku potrzebuje kwaśnej gleby i kwaśnego nawozu, aby naprawdę się rozwijać, ale ze wszystkich tęczówek Pacyfiku, I. Douglasiana jest całkowicie szczęśliwy w glebie neutralnej lub nawet alkalicznej.

To jeden z wielu powodów, dla których jest tak ulubiony gatunek wśród osób w Californicae seria.

Rosnące wskazówki

• Rosnąć w cieniących miejscach w ciepłych regionach.
• Zapewnij spójne nawadnianie dla najlepszego wyświetlacza kwitnienia.
• Rośliny wolą lekko kwaśną od neutralnej gleby.

Konserwacja

Iriss lubią się rozprzestrzeniać. Są w tym dobrzy.

Jeśli masz zamknięty obszar, który chcesz wypełnić, to niesamowite. Ale jeśli masz duże pole, na którym kończą się konie lub sadzisz kłącze obok dobrze wyrządzianego trawnika, może być trochę mniej niesamowite.

Nie tylko rozprzestrzeniają się za pośrednictwem podziemnych kłącza, ale także nasion. Miej oko na wszelkie sadzonki, które wyskakują i łapią je, jeśli są małe, zahamowane lub w inny sposób brzydkie.

Chociaż nie jest to konieczne, twoje kwiaty będą lepiej rosnąć, jeśli podzielisz je co trzy do pięciu lat. Zrób to późną jesienią lub wczesną wiosną.

Odmiany do wyboru

Zanim porozmawiamy, wyjaśnijmy kilka naszych terminów:

Irys Douglas mają trzy zewnętrzne płatki, które okrążają zewnętrzną część kwiatu.

Są to największe płatki i mają blask koloru w dolnym środku, zwany sygnałem. Mniejsze płatki, które siedzą w kierunku środka kwiatu, nazywane są standardami.

Niebieska płyta specjalna

„Blue Plate Special” to po prostu: specjalne. Ma szerokie, okrągłe upadki w przeciwieństwie do zwykłych owalnych.

Daje ogólne wrażenie dużego, okrągłego kwiatu. Upadki mają żółte i białe sygnały o jasnoniebieskich standardach, które mają głęboką niebieską halo i niebieskie żyły.

To takie wyglądające i nieopisane, jak to możliwe, że został zwycięzcą prestiżowej nagrody Mitchell przez American Iris Society w 2012 roku. Spodziewaj się kwiatów już pierwszego kwietnia.

Broadleigh Sybil

Wyposażony w średnie różowe upadki z ciemną rose halo i żółte sygnały z głębokimi fioletowymi żyłami, „Broadleigh Sybil” przyciąga wzrok.

Standardy tej hybrydy, które są szczególnie wąskie, mają jasny kolor różowy.

Ta odmiana pozostaje dość krótka o około stopę.

Drakularność

Z kolorowankami krwi z czerwonymi kolorami z różową krawędzią włosów i prawie czarnymi żyłami, „Dracularity” z łatwością byłoby ulubionym hrabiego.

Warzane płatki i czarny sygnał po prostu dodają dramatycznego wygląd.

Wyhodowany przez Mercer Island, mieszkaniec Waszyngtonu i Płodna Iris Hybridizer Deborah Cole, ten Bloomer w połowie sezonu został wprowadzony w 1998 roku.

Dawać ci dziko

„Drive You Wild” ma głębokie fioletowo-czerwone płatki ze złotymi sygnałami.

To taki solidny oszałamiający, że wygrał nagrodę Mitchell American Iris Society nie raz, ale dwa razy, w 1991 i 1994 roku, z wyróżnieniem w 1988 roku.

To kwitnienie w połowie sezonu, który osiąga 10 cali wysokości.

Oksymoron

Mocno potargane płatki z neonowymi sygnałami fioletowymi i żółtymi stylami są podkreślone przez miederyczno-pomarańczowe upadki.

Ta wysoka roślina została wyhodowana w 2001 roku i wygrała wyróżnienie od nagrody Mitchell Award American Iris Society w 2005 roku.

Próżny

Byłbyś też próżny, gdybyś wyglądał jak ta tęczówka. Upadki są jasnożółte z bledszym żółtym do fioletowym sygnałem i ciemnopomarańczowymi żyłami. To niezawodny kwitnienie w platformie nożnej.

Zarządzanie szkodnikami i chorobami

Dobre wieści! Roślinożercy zazwyczaj ignorują tę roślinę, a ślimaki będą tylko skubać kwiaty, ale nie liście.

W rzeczywistości, I. Douglasiana jest tak nieatrakcyjny dla większości stworzeń, że nie musisz stresować się jeleniem lub królikami, które robią z tego posiłek.

To powiedziawszy, rolnicy uważają, że jest to uciążliwe i próbują wyeliminować go z pól, w których wypasanie się zwierząt.

Pamiętaj, że liście są toksyczne dla zwierząt gospodarskich, a niektóre wypasane zwierzęta zdobędą paszę, nie zdając sobie sprawy, że dostali kęs czegoś złego.

W latach, gdy nie ma wiele więcej do jedzenia, jelenie skubią młode pędy. Ale gdy roślina osiągnie więcej niż kilka cali, jelenie nie będzie na to przeszkadzać.

Tymczasowo możesz chronić młode rośliny z pewną siatką lub drutem z kurczaka.

Jeśli zdarzy ci się mieć bobry górskie (Aplodontia Rufa) wędrując po twojej nieruchomości, musisz być bardziej ostrożny. Uwielbiają te rośliny.

Może po prostu posadź dla nich łatkę w pobliżu ich domu, a będziesz poważnie zadowolić dziką przyrodę na swojej nieruchomości.

Owady

Gatunek ten jest mniej podatny na szkodniki niż wiele innych gatunków tęczówek.

Podczas gdy następujące szkodniki będą szukać innych gatunków, zanim będą się żywić I. Douglasiana, Nadal będą korzystać z okazji na posiłek.

Mszyce

Mszyły to tylko prawdziwy problem w dużych ilościach na młodych roślinach.

Istnieje wiele gatunków, które będą żywi się liliami, w tym fioletowe zapasowe (Macrosphum Lilii) i cętkowane mszyce Arum (Neomyzus crustflexus).

Mszyce są na ogół małe i owalne i lubią skupić się na stawach liściowych i pąkach kwiatowych.

Jeśli je widzisz lub objawy, które powodują, w tym żółknięcie liści i zniekształcone pąki, Przeczytaj nasz przewodnik Aby nauczyć się ich wyeliminować.

Świeci tęczówki

Jeśli mieszkasz na zachód od Skalistych, śmiało pomiń tę sekcję.

Ten szkodnik (Macronoctua Oneusta) W większości spędza czas na wschód od Skalistów w strefach 5a i poniżej, co ogranicza, jak często narażone są na nie tęczówki Douglas.

Ale jeśli mieszkasz w obszarze, w którym rozwijają się świdry tęczówki, jest to jeden z najczęstszych i szkodliwych szkodników, na które wpadasz.

Tępa brązowa ćma lotów w nocy nie jest problemem.

To dwa calowe, różowe gąsienice, które żywią się liśćmi i tunelami do kłącza, powodujące żółknięcie i brązowienia na liściach i gnicie na korzeniach pod ziemią.

Ostatecznie liście zaczną też być papkowate i gniją.

Najlepszym rozwiązaniem, aby uniknąć tego szkodnika, jest wycięcie roślin jesienią, aby jajka nie można się ukryć i dojrzewać.

A Korzystne leczenie nicieni Zrobi cuda, czy te szkodniki są już obecne. Musisz leczyć przez co najmniej dwa lata, aby upewnić się, że zabiłeś wszystkie gąsienice.

Nie przejmuj się chemicznymi pestycydami. Nie są naprawdę skuteczne i zabijają wszystkie dobre szkodniki, które musimy trzymać.

Potrójne zagrożenie korzystne nicienie

Weź kilka korzystnych nicieni w Arbico Organics.

Sprzedają paczkę z trzema różnymi gatunkami, z których wszystkie wykazano, że zmniejsza się M. ONUSTA Populacje, w pięciu, 10, 50, 250 lub 500 milionach.

Choroba

Ponieważ ta roślina jest tak tolerancyjna dla różnych warunków środowiskowych, lepiej jest wytrzymać patogeny, które atakują wiele innych gatunków.

Jeśli sadzisz w dobrym miejscu i dobrze traktujesz swoją roślinę, jest mało prawdopodobne, że kiedykolwiek je spotkasz. Ale na wszelki wypadek:

Zgniń kłącza

Jeśli twoje rośliny zaczną się zapadać, wykop kłącze i spojrzają. Czy to zgniłe, miękkie i brązowe czy czarne? Prawdopodobnie ulegnie bakterii Pectobacterium carotovorum, który powoduje zgniatanie korzeni.

Nie ma dobrego zabiegu, więc najlepiej wykopać roślinę i pozostawić odłogów gleby na rok. Nie kompostuj resztek - wrzuć je do śmieci.

Rdza

Grzyb Puccinia iridis istnieje na całym świecie i atakuje wszystkie gatunki tęczówki, ale I. Douglasiana jest często odwiedzany przez grzyb.

Gdy jest obecna rdza, powoduje małe żółte kropki z brązowymi centrami. Ostatecznie, z wystarczającą liczbą plam, liść nie może funkcjonować prawidłowo i umiera. Jeśli wystarczająca ilość liści umrze, roślina też będzie.

Ten grzyb potrzebuje wody, aby się rozwijać, więc szuka roślin w zacienionych obszarach o słabym cyrkulacji powietrza. Jeśli rośliny są podlewane nad liśćmi, a nie na poziomie gleby, nawet lepiej!

Najlepsze zastosowania

Ponieważ kwiaty te stają się zwarte i niskie do ziemi, możesz je użyć jako pokrywy gruntu.

Będą się rozprzestrzeniać, dopóki ich nie zatrzymasz. Idealne są również do podmokłych obszarów, na przykład tam, gdzie deszcz deszczowy lub w pobliżu stawów.

Jeśli próbujesz wypełnić ogród łąki lub dzikiejzu, wrzuć niektóre z nich. Pracują nawet w ogrodach skalnych, o ile w zimie zapewniasz wilgoć i usuwasz skały z samej gleby.

Mogą również zrobić ładną, niską granicę na krawędzi ogrodu.

Szybkie odniesienie do uprawy

Typ rośliny:	Kwiecający kwitnący wieloletni	Kolor kwiatu / liści:	Biały, żółty, różowy, pomarańczowy, fioletowy/zielony
Pochodzący z:	Ameryka północna	Typ gleby:	Glina do gliniastego piasku
Odporność (strefa USDA):	6-10	Gleba PH:	6.0-7.5
Czas kwitnienia:	Wiosna lato Jesień	Drenaż gleby:	Biedny do dobrze upuszczania
Narażenie:	Pełny odcień do pełnego słońca	Przyciąga:	Ptaki, pszczoły, motyle
Rozstaw:	2 stopy	Sadzenie towarzyszące:	Orlik, Łapinki, Pansies, fiołki
Głębokość sadzenia:	1/3 cala (nasiona), 1/2 cala (kłącze)	Unikaj sadzenia z:	Rośliny o niskich potrzebach wodnych, takich jak kaktusy i sukulenty
Wysokość:	2 stopy	Używa:	Ogrody skalne, okładka naziemna, mokradła, stawy, łąki
Rozpowszechnianie się:	4 stopy	Rodzina:	Iridaceae
Tempo wzrostu:	Umiarkowany	Rodzaj:	Irys
Potrzeby wody:	Umiarkowany (zima), niski (lato)	Podrodzaj:	Limniris
Konserwacja:	Niski	Sekcja:	Limniris
Tolerancja:	Trochę suszy, cienia, ciężkiej gliny	Seria:	Californicae
Wspólne szkodniki i choroby:	Mszyce, świdry tęczówki; Zgniń kłącza, rdza	Gatunek:	Douglasiana

Eleganckie irys Douglas wypełniają te twarde plamy ogrodowe

Nie wiem o tobie, ale mam trochę czasu, próbując wypełnić cieniniejsze plamy w moim ogrodzie, szczególnie te z glinianą glebą.

I znalezienie czegoś, co wygląda naprawdę uderzająco i pięknie? Jeszcze trudniejsze.

Te pasują do rachunku.

Ponadto musisz pokochać rodzimą roślinę, która sprawia, że ​​dzika przyroda w Twojej okolicy jest szczęśliwa. Nie ma za co, bobry górskie!

Myślę, że największym wyzwaniem związanym z tymi roślinami jest wybór tylko jednej lub dwóch odmian. Które z nich wyhodujesz? Daj nam znać w komentarzach.

Gotowy do rozszerzenia wiedzy IRIS? Mamy kilka innych przewodników, które mogą być przydatne:

• Rodzaje tęczówek: przewodnik po klasyfikacji tęczówki i sekwencji kwitnienia
• Jak uprawiać tęczówki dla zapachu i koloru
• 33 najlepszych odmian tęczówki dla twojego ogrodu