Pierwotnie wyłącznie w Ameryce Środkowej, Dahlia (DAL-EE-A) stała się jedną z najbardziej różnorodnych i kultowych roślin na świecie.
Ci członkowie rodziny Asteraceae obejmują tylko 42 gatunki, ale ponad 57 000 zarejestrowanych odmian.
W rezultacie istnieje tak duża różnorodność, że zaproponowano kilka różnych systemów, aby uporządkować różne rodzaje dalii.
Dzisiaj oficjalnym systemem klasyfikacji jest Royal Horticultural Society (RHS), który dzieli wszystkie typy dali na 14 grup na podstawie opisów kwiatów.
Jednak niektóre inne systemy, takie jak nadmiernie złożone przez American Dahlia Society (ADS).
Dali nie są trudne do opieki i pomimo tego, że jest tak różnorodną grupą roślin, wszystkie mają zasadniczo te same wymagania dotyczące opieki.
W zależności od wybranego gatunku lub odmiany rośliny te mogą być wieloletnie, roczne lub oba (w zależności od Twojej lokalizacji).
Wśród roślin Dahlia jest wiele różnic wielkości, o rozmiarach od zaledwie 12 cali do ponad 8 stóp wysokości.
Wszystkie mają guzowatą korzenie i atrakcyjne liście, które mogą wahać się.
Ogólnie szybcy hodowcy, Dahlias zwykle mają ziołowe łodygi, pozwalając im wcześnie uszczypnąć, aby zachęcić do grubszych nawyków wzrostu.
W tym miejscu Dahlia jest skomplikowana.
Rośliny te mają złożone kwiaty, które mogą być warstwowe, pojedyncze warstwy z centralnym dyskiem lub prawie globe podobne do kształtu.
„Płatki” tych kwiatów to w rzeczywistości różyczki, co oznacza, że tak zwane płatki zarówno w promieniach, jak i dyskach są technicznie różyczki lub małe kwiaty same w sobie.
Jest to coś, co widać w wielu roślinach, takich jak wspólna koniczyna czerwonej, i jest znana jako kwiaty kompozytowe.
Jednak nawet profesjonaliści mają tendencję do odnoszenia różyczek jako po prostu „płatków”.
Kwiaty Dahlia są naturalnie występujące w szerokiej gamie kolorów, a niebieski jest jedynym wyjątkiem wśród 42 głównych gatunków.
Większość z tych kwiatów jest bezzapachowa, chociaż niektóre odmiany zostały wyhodowane za zapach.
Podobnie większość dalii nie jest zainteresowana zapylaczami, ale niektóre odmiany ich przyciągną.
Podczas gdy RHS koncentruje się wyłącznie na strukturze kwitnienia dla swojego systemu, inne (takie jak system ADS) również oddzielają rośliny według koloru i rozmiaru Blooma.
W rezultacie często zobaczysz nieoficjalne terminy, takie jak „płyta obiadowa” (opisujące Blooms 8 ”cali lub większe) używane przez szkółki i hodowcy.
Dahlias są liściaste, co oznacza, że umierają od pierwszego mrozu i uprawiają świeże liście na wiosnę.
Jednak w chłodniejszych klimatach kłącza będą musiały zostać wykopane i przeszczepione w pomieszcze.
Dahlias ma tendencję do preferowania pełnego słońca rano i najlepiej z 6 do 8 godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie.
W najgorętszych regionach mogą preferować małe popołudniowe światło słoneczne lub częściowy.
Dahlias mają szeroki zakres, w którym mogą się rozwijać, przy czym strefy odporności USDA od 8 do 12 jest najlepsze dla wieloletniego wzrostu.
Mogą jednak być uprawiane jako jednoroczne w strefach od 6 do 7 lub wyrwane jesienią.
Powiązany: Kopanie, dzielenie żarówek Dahlia na zimowe przechowywanie
Kiedy rosnące dali są świadomi, że mogą być wrażliwe na przelanie i zbyt dużo wilgoci w glebie, a często muszą być podlewane podczas suszy lub w suchych regionach.
Dobrą zasadą jest podlewanie, gdy gleba czuje się sucha do dotyku (lub 1 cal w dół) lub na tydzień był mniej niż 1 cal opadów.
Rośliny te są dość ciężkimi podajnikami, ale ważne jest, aby przetestować glebę przed sadzeniem, ponieważ będzie to miało duży wpływ na wskaźniki NPK, których potrzebujesz.
Na przykład gleba wykazująca ponad 500 ppm fosforu będzie wymagała niższej mieszanki fosforu, ponieważ zbyt dużo fosforu w glebie może faktycznie prowadzić do niedoboru potasu.
Podobnie deszcz w naturalny sposób uzupełnia część azotu w glebie, który łatwo wypróżnia, tak wielu hodowców woli o połowę mniej azotu niż inne składniki odżywcze, podczas gdy inni w suchszych religiach będą dążyć do zrównoważonego nawozu.
Może być konieczne eksperymentowanie, aby znaleźć mieszankę, która działa najlepiej, ale dwa wspólne współczynniki to 5-10-10 i 10-10-10.
Azot zachęca do wzrostu liści i łodygi, fosfor jest najlepszy dla kwiatów, a potas jest potrzebny do ogólnego zdrowia rośliny.
W rezultacie wielu hodowców woli używać zrównoważonego nawozu przez całą wiosnę i przełączać się na nawóz z połową azotu, gdy pojawią się kwiaty.
Świeże bulwy Dahlia nie potrzebują karmienia przez 30 dni po sadzeniu. Zasadniczo musisz tylko dodawać nawóz co miesiąc wiosną i latem, zatrzymując się jesienią.
Zawsze postępuj zgodnie z instrukcjami w opakowaniu, niezależnie od tego, czy używasz nawozu rybnego, nawozu w wolnym wydaniu, czy płynnym.
Większość dalii preferuje lekko kwaśne pH 6.5 do 7.0, chociaż niektóre odmiany cieszą się pH tak niskim jak 6.0.
Kępa bulw najlepiej w piaszczystej do gliniastej, dobrze przepuszczalne gleby.
Możesz jednak zmienić glinę glinianą gruboziarnistą piaskiem lub perlitem i kompostem organicznym, aby nadać się do wzrostu dali.
Kiedy sadzisz dalii, bulwy powinny być sadzone, aby poziom gleby był 2 „do 4” cali wyższy niż górna część bulwy.
NOTATKA: Wstrzymaj się, aż kiełki pojawią się za 4-5 tygodni.
Jeśli jesteś w chłodniejszym klimacie, odetnij roślinę do tuż nad poziomem gleby, gdy mróz wpada i wykop korzenie, aby zabrać w pomieszczenia zimowe do przechowywania.
Niektórzy hodowcy lubią pozwolić bulwom stwardniały trochę przed ich wykopaniem, ale najlepiej to zrobić w obszarze, w którym gleba nie jest zbyt wilgotna i nie jest zbyt zimno.
Zauważ, że możliwe jest wyhodowanie dali dowolnej wielkości lub typu w pojemnikach, co pozwala uniknąć corocznego wykorzeniania.
Jedną z najważniejszych rzeczy, które możesz zrobić dla swojej Dalii, jest przycinanie jej najniższych gałęzi nawet o 1 'stopę od poziomu gleby dla najwyższych odmian.
To zachęca do lepszego przepływu powietrza i znacznie zmniejsza ryzyko infekcji grzybiczych zarówno do rośliny, jak i gleby.
NOTATKA: Szczypta lub pokrój kwiaty na większe kwiaty później.
Od czasu do czasu będziesz chciał nałożyć grubą warstwę ściółki, zwłaszcza jeśli planujesz zimować bulwy na zewnątrz w cieplejszych klimatach.
Choć nierzadko hodowcy śladowi swoje dali, praktyka ta nie jest niezbędna i zwykle jest bardziej osobistą preferencją.
Sadzonki i podział kłącza są zarówno łatwymi, jak i skutecznymi środkami do propagowania dowolnej dalii.
Chociaż można je również rozmnażać przez nasiona, należy tego uniknąć, jeśli masz odmianę, ponieważ nasiona nie będą klonów i prawdopodobnie wytworzą roślinę macierzystą.
Jelenie nie są szczególnie zainteresowane daliasami, ale znane są z tego, że je je, jeśli w okolicy nie ma nic bardziej smacznego.
W rezultacie możesz posadzić trochę ofiarnych roślin lub jeleń.
Zwykli podejrzani, tacy jak mszyce, mąki, ślimaki i ślimaki, roztocza pająka i wciornicy mogą stanowić problem, podobnie jak nauszki.
Zachowaj szczególną ostrożność do wciornastów, ponieważ mogą zarażać roślinę wirusem mozaikowym, nieuleczalną chorobą, która doprowadzi do deformacji w twojej Dalii.
Mówiąc o chorobach, gnicie korzeni są największym zagrożeniem, ale wiadomo, że Dahlias łapie szereg problemów grzybiczych, takich jak mączkowca.
Szeroka gama kształtów i rozmiarów oznacza, że dali wyglądają dobrze, gdziekolwiek je umieścisz.