Centranthus Ruber Jak się rozwijać i dbać o czerwoną waleriankę

Centranthus Ruber [Sen-Tran-Thus, Roo-Ber] to kwitnąca roślina wieloletnia należąca do rodziny Caprifoliaceae wraz z błyszczącą Abelią.

Nazwa rośliny pochodzi od greckich słów Kentron i Anthos.

Ten pierwszy jest przetłumaczony jako „ostroga”, podczas gdy Anthos oznacza kwiat.

Razem słowa odnoszą się do kwiatu o bazie przypominającej ostrogi.

Słowo Ruber oznacza po prostu czerwony.

Stąd pochodzi jego wspólna nazwa Red Valerian.

Inne wspólne nazwy obejmują:

• Czerwony Waleriany
• Pocałuj mnie szybko
• Bush Foxa
• Broda diabła
• Broda Jowisza

Zauważono, że przyciąga dziką przyrodę i jasnoczerwoną kwiaty, rośliny te służą do wyrównania łóżek ogrodowych, granic i wzdłuż ścian.

Pochodząca z regionu Morza Śródziemnego, roślina ta została wprowadzona do wielu innych części świata.

Choć ładne, niektórzy uważają gatunek inwazyjny.

Właśnie dlatego często rośnie na miejskich pustkowiach.

Centranthus Ruber Care

Rozmiar i wzrost

Czerwone rośliny waleriana nie trwa zbyt długo, aby rosnąć i kwitnąć.

Jeśli sadzisz je w dobrze przepuszczalnej, umiarkowanie żyznej glebie, będą się rozwijać.

W ciągu 2 do 5 lat będziesz mógł cieszyć się w pełni dorosłą rośliną z całą jej kwiatową chwałą.

Po spełnieniu wszystkich warunków uprawy może rosnąć o wysokości od 24 do 36 cali i szerokości około 20 cali.

Kwitnienie i zapach

Jednym z powodów, dla których roślina jest preferowana przez entuzjastów ogrodniczych, są obficie kwiaty.

Wczesnym latem kwitnienie występuje sporadycznie.

Kwiatostany są duże i efektowne z małymi kwiatami o wielkości mniejszej niż 1 ”cala.

Liście są ciemne, błyszczące szaro-zielone z czerwonymi kolorami kwiatów.

Mają pięć płatków i ostroga i pojawiają się w małych okrągłych klastrach.

Zazwyczaj są to ceglane lub fioletowo-czerwone i lekko pachnące kwiaty.

Może to jednak różnić się między głębszymi i jasnymi odcieniami czerwieni.

Odmiana „Coccineus” jest szczególnie długo kwitnąca.

Światło i temperatura

Podobnie jak wiele roślin wieloletnich, Czerwona Waleriana uwielbia słońce.

Wybierz lokalizację, która dostaje co najmniej 6 godzin pełnego światła słonecznego, aby upewnić się, że roślina ma bujne liście i obfite kwiaty.

Roślina może tolerować częściowy cień, ale robi to, co najlepsze w pełnym słońcu.

Ponadto nie reaguje dobrze na wysoką wilgotność lub bardzo wysokie temperatury.

Strefa odporności w Stanach Zjednoczonych 5–8 (strefa USDA).

Podlewanie i karmienie

Centranthus Ruber ma umiarkowane potrzeby podlewania.

Oznacza to, że musisz wydać dużo energii, utrzymując wilgotność gleby.

Ponadto roślina jest odporna na suszę, co oznacza, że ​​może bez problemu wytrzymać okresy niskiej wilgoci.

Musisz jednak uważać na przelanie.

Roślina preferuje suchą do umiarkowanie wilgotnych gleb i jest zagrożona zgnilizną korony.

Gleba i przeszczep

Wybierając glebę dla rośliny, należy się upewnić.

Jeśli tak nie jest, nadmierna woda może potencjalnie doprowadzić do zgnilizny korony.

Może bardzo łatwo rozwijać się w średnich do biednych gleb.

Sandy, Loamy lub Chalky Sand, wszystkie działają dobrze.

Wystarczy utrzymać średni poziom wilgoci.

Jeśli chodzi o pH, coś między łagodną glebą alkaliczną do neutralnej będzie działać dobrze.

Przeszczepianie czerwonych walerianów nie jest nauką rakietową.

Jeśli propagujesz roślinę przez podział, właściwy czas do przeszczepu jest wiosną.

Pielęgnacja i konserwacja

Czerwona Waleriana jest oznaczona na niektórych obszarach i gatunki inwazyjne. Potrzebuje odpowiedniej opieki i ograniczenia, aby kontrolować nasiona i szybko się rozprzestrzeniać.

Jeśli chodzi o przycinanie, krojone łodygi kwiatowe z powrotem po tym, jak roślina wyprodukowała swoje pierwsze kwiaty w czasie rozkwitu w lipcu.

Poza tym Deadheading the Flowers zachęci do większej liczby kwiatów.

Zapobiegnie to również samoziastaniu rośliny i staniu się chwastem, a nie rośliną ozdobną.

Ustalone rośliny są odporne na suszę.

Jak propagować czerwoną waleriankę

Centranthus Ruber Coccinineus jest propagowany przez nasiona.

Zacznij siew nasiona późną wiosną między lutym a maja.

Sij je na miejscu lub jak tylko nasiona będą dojrzałe na miejscu.

Wybierz lokalizację skierowaną na południe lub zachód i zasij nasiona na powierzchni, po prostu je zakrywając.

Upewnij się, że gleba jest dobrze przepuszczona i nie wyschła całkowicie.

Nasiona prawdopodobnie szybko kiełkują.

Czerwona Waleriana może propagować się, dzieląc koronę podczas wiosny.

Celuj swój szpadel na środku grupy i podziel go na połowę.

Delikatnie podnieś jedną sekcję i przeszczep ją tam, gdzie chcesz, aby rosła.

Kiedy skończysz, pamiętaj, aby rozłożyć korzenie statycznej wiązki w przestrzeni i zasypać glebą.

Wreszcie, roślina może rozprzestrzeniać się przez cięcie w zimnej ramie późnym latem.

Problemy z brodą diabelskiego lub choroby

Roślina jest na ogół wolna od szkodników i choroby i odporna na jelenie.

Jednak sporadyczny atak melybug lub mszyca nie jest rzadki.

Na szczęście są one łatwe do radzenia sobie.

Udaj się do lokalnego centrum ogrodniczego lub żłobka, aby znaleźć nietoksyczne rozwiązanie.

Jednak ta roślina jest inwazyjna.

Właśnie dlatego wymaga specjalnych programów kontrolnych skupionych na ich usunięciu.

Sugerowane zastosowania czerwonego waleriana

Ta piękna roślina jest nie tylko ładna.

Zarówno korzenie, jak i liście czerwonego waleriana są jadalne.

Gdy świeże liście są często dodawane do zielonych sałatek i lub lekko gotowane w zupach.

Niektóre osoby zgłaszają liście, aby mieć lekką gorycz.

Niezależnie od tego, czy podoba Ci się smak rośliny, czy nie, zależy od twojego smaku.

Często mylony z prawdziwym walerianem i.mi., Valeriana officinalis, roślina ma podobno na korzyści lecznicze.

Jednak nie ma podstaw do tego poglądu.

Co zaskakujące, niektóre raporty sugerują, że roślina była kiedyś używana w czasach starożytnych w procesie balsamowania.

Roślina wygląda świetnie w ogrodach domowych, wzdłuż kamiennych ścian i granic.

Świetna roślina zapylacza atrakcyjna dla kolibry.

Zapewnia również skuteczne pokrycie gruntu po sadzeniu w grupach.