Aster New England, znany obecnie jako Symphyotrichum novae-Angliae [Sim-Fy-Oh-Try-kum, No-Vee Ang-Lee-A], Aster novae-Angliae [Ass-ter, No-Vee Ang-Lee-A ] to kwitnąca wieloletnia wieloletnia Aster Asteraceae.
Pochodząca z prawie każdego obszaru we wschodniej Ameryce Północnej, roślina jest powszechnie nazywana Aster Nowej Anglii.
Ta nazwa jest odniesieniem do faktu, że pochodzi z Nowej Anglii lub USA.
Inne wspólne nazwy obejmują:
Roślina jest szybkim hodowcą, szczególnie gdy wszystkie niezbędne warunki uprawy są dokładnie spełnione.
Z samoziarnwaniem i podziałem co kilka lat roślina rośnie agresywnie.
Może rosnąć do 6 stóp wysokości i mieć szerokość 2 ' - 3' stóp.
Dodatkowo jest łatwy do uprawy i dbania i jest długotrwały, co czyni go idealnym dodatkiem do ogrodów i łąk, w których inne kwiaty również rosną w obfitości.
Najbardziej atrakcyjna cecha jest kwiaty plant.
Daisy podobne, kwiaty rosną w obfitości i tworzą doskonałe krojone kwiaty do umieszczenia bukietów i stołów.
Rosną w uroczych klastrach i mają średnicę około 1 ” - 2” w odcieniach fioletu lub lawendy.
Kwiaty mają rose-fioletowe, lawendowe lub białe ray forrets z pomargankowymi żółtymi centrami.
Kwiaty pojawiają się na solidnych łodygach podczas jesieni.
Są najjaśniejszymi i najpiękniejszymi pod słońcem.
Kiedy robi się ciemno w nocy lub w pochmurny dzień, kwiaty opadają.
Zobaczysz, jak dążą do ich chwalebnego pokazu, gdy słońce zacznie świecić następnego dnia.
Roślina pochodzi z wschodniej Ameryki Północnej i jest odporna na strefy USDA od 4 do 8.
Ponieważ roślina kwitnie jesienią, preferuje lekko chłodniejszy klimat.
Jeśli chodzi o światło, roślina uwielbia wygrzewać się w pełnym słońcu.
Ale może również przetrwać i kwitnąć, gdy jest sadzony w częściowo zacienionych miejscach.
Astery z Nowej Anglii mają średnie potrzeby podlewania.
Uwielbia wilgotną dobrze przepuszczalną glebę, mimo że jest odporna na suszę.
Potem pogoda zaczyna się cieplejsza, sprawdź glebę, aby upewnić się, że nie wyschła całkowicie.
Musisz także uważać na osłabienie.
Zbyt dużo wilgoci może prowadzić do więdnięcia i gnicia korzeni.
Roślina nie jest wybredna, jeśli chodzi o glebę i rozwija się w średnich światłach do średniej gleb.
Roślina rośnie w ciężkiej glinianej glebie, ale nie dba o to.
Ciężkie gleby ze złym drenażem mogą prowadzić do więdnięcia Aster.
Wybierz dobrze przepuszczalne gleby z możliwościami, aby utrzymać średnią wilgoć.
Bogate gleby są również preferowane dla zdrowego wzrostu.
Roślina nie lubi szczególnie przeszczepu.
Podział odbywa się raz na rok, aby wzrost wzrost był silny.
Daisy Aster Novae-Angliae to instalacja niskiej konserwacji. Przycinanie nie jest wymagane.
Jeśli wzrost kwiatów jest przytłaczający, pokrój kwiaty na bukiet stołowy.
Przed przybyciem w połowie letniej odetnij łodygi.
Pozwoli to na buszniejsze liście, zwiększoną wytwarzanie kwiatów i kontrolę wysokości, co zapobiega przerostowi flopowania rośliny.
Roślina jest samoziarnista i szybko rośnie.
Jeśli chcesz ograniczyć wzrost i zapobiegać samoziarnistaniu, odetnij wzrost po kwiatach roślinnych.
Wyższe rośliny mogą wymagać stania lub innego wsparcia, aby pozostać w pozycji pionowej, a nie flopować.
Sprawdź jego kuzyn Michaelmas Daisy - Aster Novi -Belgi.
Roślina jest propagowana na różne sposoby, w tym sadzenie, podział i sadzonki z drewna iglastego.
Roślina jest również propagowana przez sadzonki z drewna iglastego późną wiosną.
Na szczęście roślina nie daje się nękana przez poważne owady lub chorobę.
Musisz jednak mieć oko na kilka rzeczy.
Na przykład roślina ma pewną podatność na mączniaka.
Aster więdnięcie, w szczególności, można uznać za okazjonalny problem.
Dotyczy to jednak roślin rosnących w ciężkiej glinianej glebie ze złym drenażem.
Kwitnąc jesienią, Aster z Nowej Anglii dodaje odrobinę koloru i jasnego kontrastu z przyciemnionym kolorem, jaki przynosi jesień.
Jest sadzony na wieloletnich granicach obok granic ogrodu oraz w grupach w łóżkach ogrodowych.
Roślina jest sklasyfikowana jako dziki kwiat.
Oznacza to, że kiedy aster Nowej Anglii jest sadzona na łąkach lub ogrodu dzikiego, tworzy skuteczną naturalizację.
Jest również stosowany w ogrodach zapylaczy, ponieważ przyciąga motyle i różne rodzaje pszczół.
Roślina ma również specjalną wartość dla rdzennych Amerykanów, ponieważ jest częścią ich starożytnej medycyny.
Różne grupy tubylcze używają rośliny na różne sposoby do leczenia wielu dolegliwości.
Na przykład Cherokee używają go w okładce, podczas gdy ludzie Chippewa palą korzenie, aby przyciągnąć grę podczas polowania.